- Bamya yapacağız,dediler. Ben:
-Iyyyy,dedim. Halam benim bamyadan pek hoşlanmadığımı bildiği için,bamya ile aramı yapmaya çalıştı.Bana:
-Hadi bamyayı sen pişir,demez mi?Ben çok şaşırdım.Çünkü bizde mutfağa kolay kolay kimse giremez. Hele de çocuk asla. Nasıl yapmam gerektiğini sordum. Halam,bana:
-İstersen yardımcı olabilirim,dedi.Böylece hem benim işi sahiplenmemi,hem yemeğin doğru yapılmasını hem de özgüvenimin oluşmasını sağladı.Başladık yemeği yapmaya ve benim yaptığım ilk yemek bamya oldu.Halam,yemeğin pişmesini beklememe gerek olmadığını,en zor kısmı benim yaptığımı ve tencerenin altını kapatma işini yapabileceğini söyleyip,beni sıkmadan,tam vaktinde oyunuma geri yolladı.Akşam oldu,sofra kuruldu,aile masada toplandı.Büyükannem(Asiye) Şehma Halam,babam,annem ve ben.Eeee,yaptığınız yemeği tatmamak olur mu? Meraktam ölüyorum.Halam herkesin tabağına bamya koyduktan sonra bana döndü ve:
-Yaptığın yemeği tatmak ister misin? diye sordu.Asla zorlamadı.Seçimi bana bıraktı.Ben de bu tavır karşısında:
-Evet,ama biliyorsun,pek sevmem.Az koy ki tadına bakayım,dedim.Bamyamı tabağıma aldım,üzerine limon sıktım.
Herkes bamyadan bir çatal aldı ve hepsi birlikte:
-Iııhhh,ıh,ıhhhh! Nefis olmuş.Çok güzeeeelll! Ellerine sağlık Sibel! dediler.Veee ben de lezzetine baktım,gerçekten de güzeldi.Öyle gururlandım ki,anlatamam.Bir çocuğa yaşatılacak en özel anlardan biri,bence.Büyüklerin yaptığı ve sizin başarılı olacağınıza ihtimal vermediğiniz bir alanda başarılı oluyorsunuz.O günden sonra bamya en sevdiğim sebzedir ve bamya yapmam,yemediğim pek çok sebzeye şans tanımamda etkili oldu.Şimdi ne zaman bamya yapsam ya da yesem,hep o anım ve sevgili Şehma Halam gelir aklıma.TEŞEKKÜR EDERİM ŞEHMA HALACIĞIM,SENİ ÇOK SEVİYORUM!
1 yorum:
En sevdiğim yemeklerden bi tanesi..Görüntüye bayıldım..Mmmmm..Ellerine sağlık arkadaşım...
Yorum Gönder