10 Şubat 2009 Salı

HAYATIMIN HEDİYELERİ:

1994 yılında Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi binasına ilk adımımı attığımda içimi kaplayan büyük bir heyecan vardı.Yeni başlangıçların heyecanıydı bu.Yeni bilgiler, yeni arkadaşlar, yeni anılar, yeni bir hayat! Ama en değerlisi sen oldun goncacığım!İyi ki Ankara'ya gelmişim, iyi ki okulumu, bölümümü seçmişim ve iyi ki seni tanımışım.Birlikteliğimiz,sağlığımız, sevdamız,daim olsun...

Ve ailem:İyi ki anne ve babacığım sizin çocuğunuz olmuşum.Bana yaşattığınız her şey benim insan olmamda, olgunlaşmamda büyük katkılar sağladı.Teşekkür ederim.İyi ki, güzel, dürüst, sevgi dolu geniş(teyzeler, halalar, dayım, yengem,kuzenler, yeğenler...) ve birbirine bağlı bu ailenin bir üyesiyim.İyi ki varsınız ve hep varolun...

Ve dostlarım:Benim güzel günlerimden çok zor günlerimde, dar zamanlarımda,yanımdaydınız.Özellikle ölüm acısını tattığımda uzakları yakın ettiniz.Hemen hergün aradınız. Olmadı daha gözyaşım kurumadan kapıda belirdiniz.Beni omuzunuza yasladınız, gözyaşlarımla ısladınız. Çok ama çoookk teşekkür ederim.Can dostlarım...

Ve diğerleri:Hayatıma giren, sonra yokolan; beni hatırlayan ve unutan; mutlu eden ve üzen herşey çok öğretici oldunuz bana.Yaşamın bir başlangıcı ve sonu olduğunu,yitirilenlerin ve çekip gidenlerin(kişi ya da anılar) arkasından acı,üzüntü,öfke hissetmek yerine yaşanaların birer kazanım olduğunu kabullendirdiniz.Böylece bir süre sonra artık hayatımda olmayanları, olamayanları güzel hatıralarla anımsamayı öğrettiniz. Bunun için de teşekkürler...

İyi ki doğmuşum, iyi ki, yaşıyorum ve iyi ki sağlıklıyım, sevdiklerim sağlıklı, yanımdalar.Bundan güzel hediye olabilir mi?

2 yorum:

Serdar Doğan dedi ki...

Bu dünyadan Sibel ile Serdar'da geçti diyecek mi acaba bir üçüncü, bir dördüncü kişi?
Nası bişeybumsubişi?

Yemek Aşığı Kybele dedi ki...

Umarım 2., 3.,4.kişiler olur.Derim ki "2 karar, sonrası akla zarar be goncam".Ama hayat bu hiç de belli olmaz.Sürpriz yaparlar da "Biz geldiiiiikkk!" derler mi, derler.