Yeni bir arkadaşım daha olduğu için çok mutluyum!Fotoğrafımızın arkasında, vitrinde iki tane siyah-beyaz fotoğraf görülüyor. Fotoğraflardakiler; halamın annesi ile babasıdır.Yani Sırrı Bey ve Asiye Hanım.Ben ne yazık ki, büyükbabamı tanıma şerefine erişemedim.Kendisi adliyede görev yaparmış ve soyadı kanunu çıktığı zaman, 'YASA' soyadını kabul etmiş.Aynı soyadını dedem de almış.Çünkü annesini ve babasını kaybedince, dedeme evini, kalbini açan,evlâdından ayırmadan ona bakan büyükbabam olmuş.Büyükannem de annelik etmiş elbette(teyze anne yarısıdır) Bu güzel ve özel soyadı sonra babama, ondan da bana miras kaldı ve evlendikten sonra da gururla kullanmaya devam ediyorum.Büyükanneme gelince, onu tanıdım, yaşamımda özel bir yeri vardır.
Yanılmıyorsam Orhan Pamuk'un bir sözü vardı:
'ÇOCUKLUĞUNDA VE AİLESİNDE YAŞLILAR BULUNAN İNSANLAR DİĞER KİŞİLERE NAZARAN DAHA ŞANSLIDIRLAR.' diye.Kesinlikle katılıyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder